Παιδική ηλικία. Παιχνίδι. Ανεμελιά. Γλυκύτητα.
Κι όμως, αν για το μικρό παιδί όλα στον κόσμο μοιάζουν καινούργια, δεν μπορεί να είναι όλα χαρούμενα. Θα πρέπει να δοκιμάσει τις δυνάμεις του, την επαφή με τα άγνωστα μυστήρια του κόσμου. Αν το καταφέρει, πάει παρακάτω. Αν όχι, η αποτυχία μπορεί να προκαλέσει οδύνη - ή τρόμο. Κι έπειτα, θα πρέπει να ξεπεράσει την αρνητική εμπειρία για να ξαναδοκιμάσει.
Κεντρικός μηχανισμός επαφής με τον καινούργιο κόσμο, το παιχνίδι.
Αν το παιχνίδι είναι αυτό που κυρίως βοηθά στην ενηλικίωση του παιδιού, τότε θα πρέπει να παίζει έναν κεντρικό, υπαρξιακό ρόλο για ολόκληρο το είδος μας.
Κι οι γονείς;
Δίπλα, διακριτικά να κοιτούν και να βοηθούν, έκπληκτοι κι αυτοί από αυτό το παράθυρο που ανοίγεται μπροστά τους σε έναν καινούργιο κόσμο, στον κόσμο των παιδιών: ένα χρονικό εκκρεμές, ταλαντευόμενο από τα πρώτα στάδια του ίδιου τους του εαυτού, στα τελευταία του παιδιού τους...
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-