Η α/μ φωτογραφία στην ψηφιακή εποχή

[Γιώργος Κυριακίδης]

α ναι, η τέχνη (σε οποιαδήποτε μορφή της) είναι ψυχοθεραπεία

Σωστό αυτό. Πιο σωστό ίσως είναι να βάλουμε ένα "και" μετά είναι "είναι"
Ψυχοθεραπεία με την έννοια της ψυχαγωγίας και της διεξόδου.
Κυρίως όμως έκφραση. Αλλά υπάρχουν και εξαιρέσεις. Αρκετοί χρησιμοποιούν την τέχνη αποκλειστικά για ψυχοθεραπεία.
Αλλά αυτό είναι off topic.

Σωστό για μένα και αυτό που λέει ο Χάρης.

Προσωπικά έχω επιλέξει όταν φωτογραφίζω να μην «βλέπω» χρώμα... δεν τα σκέφτομαι, δεν τα φωτογραφίζω, δεν είναι εκεί. Τόσο απλά.

Τουλάχιστον έτσι κάνω κι εγώ.

Ο Μέμος το ανέλυσε πολύ επιστημονικά!

Είναι ανάγκη όμως να φτάσουμε την ανάλυση σε τέτοιο επίπεδο?

Το ότι αρκετοί από εμάς επιμένουν στο ασπρόμαυρο είναι ίσως γιατί έτσι έμαθαν ,έτσι συνήθισαν, έτσι βρήκαν τον τρόπο να εκφραστούν πιο άμεσα και ολοκληρωμένα.
Ίσως γιατί ταυτόχρονα αγαπούν και την παράδοση. Το ότι καλείται κάποιος σήμερα να κάνει έγχρωμη φωτογραφία γιατί δεν ζει στο 1910 αλλα ζει στο 2010 είναι πάλι μια νέα πρόκληση ,σίγουρα, όμως όχι η μοναδική.
Θα έπρεπε αυτή η πρόκληση, αυτός ο προβληματισμός να θεωρείται πολύ ξεπερασμένος. Άλλωστε το trend της εποχής θέλει τα πάντα και δεν αρέσκεται μόνο σε ένα στυλ ή τεχνοτροπία. Αυτό το βλέπω παντού.
Και φυσικά όλα ρόδα είναι και γυρίζουν. Μέχρι και η μόδα κάνει κύκλους.

[Timos]

Προσωπικά πιστεύω πως καταρχήν κάθε άνθρωπος επιλέγει τη μορφή τέχνης που του ταιριάζει για να εκφραστεί. Έτσι, αν κάποιος εκφράζεται καλύτερα με το α/μ αποτέλεσμα της φωτογραφίας, είτε είναι απευθείας απο φιλμ είτε απο μετατροπή απο ψηφιακή έγχρωμη εικόνα, επιλέγει αυτό και όχι π.χ.το χρώμα.

Το α/μ ξεκίνησε ιστορικά σαν ο μοναδικός τρόπος αποτύπωσης φωτογραφίας. Ο λόγος που έμεινε σαν επιλογή μετά την εφεύρεση και διάδοση του έγχρωμου, είναι γιατί το α/μ αποτυπώνει με διαφορετικό τρόπο τη φωτογραφία. Αφαιρεί το χρώμα και αναγκάζει τον θεατή να επικεντρωθεί στις φωτοσκιάσεις, που κατά μια άποψη εντείνουν το μυστήριο ή/και το συναίσθημα. Γι'αυτό το λόγο, το α/μ δεν είναι ένα στάδιο τεχνολογικής εξέλιξης αλλά μια αισθητική άποψη της φωτογραφίας.

Προσωπικά μου αρέσει το χρώμα και οι περισσότερες φωτογραφίες μου είναι έγχρωμες, ωστόσο καταλήγω και σε πολλές α/μ που μου προσφέρουν αυτό που έγραψα παραπάνω.

Αυτά όσον αφορά στο χειρισμό των ψηφιακών φωτογραφιών. Απο κει και πέρα, αν κάποιου του αρέσει η διαδικασία του σκοτεινού θαλάμου, γιατί όχι..

Οπότε για μένα δεν τίθεται θέμα ρόλου του α/μ στην ψηφιακή μας εποχή. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι έκφρασης, ο καθένας διαλέγει αυτόν που του πάει, και κοιτάει να ακολουθήσει το μονοπάτι με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, ώστε και να του δίνει ευχαρίστηση, και να έχει και εικαστικό αποτέλεσμα..

[fivos]

Και τέλος...δεν μου αρέσει ο τίτλος του thread.
Τι θα πει «ρόλος» του ασπρόμαυρου και τι διαφορετικό έχει αυτή η εποχή για έναν φωτογράφο;

Πάντως κι εγώ έχω ένα πρόβλημα με τον τίτλο (και την ουσία του thread).

Μια και κάποιοι φίλοι είχαν ενστάσεις για τον τίτλο, τον άλλαξα σε κάτι πιο ουδέτερο ("Η α/μ φωτογραφία στην ψηφιακή εποχή").
Αν η ένστασή σας έγκειται σε κάτι διαφορετικό απ' αυτό που καταλαβαίνω, μπορείτε να προτείνετε έναν διαφορετικό τίτλο, αν και η ουσία για μένα βρίσκεται στην πολύ ενδιαφέρουσα εξέλιξη της συζήτησης.

[PeriK]

Καλησπέρα φίλτατοι.
Γιατί καλέ εγώ δεν καταλαβαίνω τίποτα από όλα τα μαύρα. άσπρα. χρωματιστά. φιλμ και digital. κοκους. και επεξεργασίες.... κουβεντες και εκεί μένουν.
Θέλω να δω Φωτογραφίες τυπωμένες με μια καλή παρουσίαση, η μηχανή σου το φιλμ σου η επεξεργασία σου είναι προσωπικό σου θέμα.
Δείξε μου φωτογραφίες το μπλα μλπα μλα ειναι για μετά με τον καφέ.
Φιλιά
Περικλης

[Palierakis Stavros]

συμφωνώ Περικλή!!!

[digibill]

το μπλα μλπα μλα ειναι για μετά με τον καφέ.

...της παρηγοριάς να υποθέσω
Παρακολουθώ με ενδιαφέρον, επιφυλάσσομαι να τοποθετηθώ.....

[Λότσιος Βασίλης]

Διάβασα και της 3 σελίδες και είδα ότι υπάρχουν αυτοί που λένε ότι η έγχρωμη είναι δύσκολη, και γι αυτό κάνουμε ασπρόμαυρα για να καλύπτουμε της αδυναμίες μας, και αυτοί που λένε και μέχρι πρότινος και εγώ, ότι η ασπρόμαυρη είναι δύσκολη, γιατί σε μια έγχρωμη που δεν έχει να πει τίποτα απολύτως εύκολα με το τρικ τον κορεσμένων χρωμάτων, ξεγελάς το θεατή...... ιδικά στο ψηφιακό κάτι HDR και κάτι πλακίν σου κάνουν παπάδες...... όταν πέρασα σε μεσαίο φορμά με μια Mamiya c 330, και άρχισα να τραβάω έγχρωμα και slait 6x6, άλλαξα άποψη για το έγχρωμο που είχα και το αγάπησα εξίσου με το ασπρόμαυρο, και σε αυτό που έχω καταλήξει είναι το εξής, είτε τραβάς ασπρόμαυρο είτε έγχρωμο αν δεν έχεις φωτογραφία απλά δεν έχεις φωτογραφία!!!! ότι τρικ και να κάνεις, θες κοντράστ? και κόκκο στο ασπρόμαυρο? θες HDR και 10.000 πλακίν πάνω στην φωτογραφία? αν δεν υπάρχει φωτογραφία με θέμα, με φόρμα, με ατμόσφαιρα, με ενέργεια, δεν έχεις τίποτα ότι και να κάνεις στην επεξεργασία!!!!

τώρα αναλογικό η ψηφιακό? προτιμώ το αναλογικό!!!! γιατί για μένα είναι δυο διαφορετικά πράγματα που δεν συγκρίνονται!!! άλλο το φιλμ και άλλο το ψηφιακό! το χρώμα που μου δίνει το Portra η το ασπρόμαυρο που με δίνει ένα Trix, δεν μου το δίνει κανέναν ψηφιακό, και αν μου το δώσει πρέπει να βγάλω τα μάτια μου στο φωτομαγαζο για να το πετύχω, άλλα αυτό είναι θέμα γούστου και αισθητικής τι ψάχνει ο καθένας!

θα συμφωνήσω με τον Ozzy οτι η τέχνη δεν έχει νόμους και κανόνες, μπορείς να κάνεις τέχνη με όλα τα μέσα είτε αναλογικά είτε ψηφιακά είτε ασπρόμαυρα είτε έγχρωμα!!!

και να ευχαριστησο τον Azyx για της πληροφορίες του

Μάνο η αδυναμίες μας φαίνονται και στο ασπρόμαυρο και στο έγχρωμο! αρκεί ο θεατής να ξέρει να βλέπει! απλά πιστεύω ότι στο έγχρωμο έχεις περισσοτέρους τρόπους να παραμυθιάσεις το απαίδευτο μάτι, αν ξέρεις να διαβάζεις μια φώτο το καταλαβαίνεις και στα δύο μέσα!