A thousand voices crying in the wilderness, begging to be heard...but no one is listening because everyone is talking...
Καλωσήρθες Σταύρο. Ενδιαφέροντα και τα 2 σετ...
Σταύρο θα το πάω ανάποδα επειδή μαρέσουν οι περισσότερες από αυτό το δεύτερο σετ θα σου πω ποιες δεν μαρέσουν.
Ετούτη εδώ ως υπερβολική για τα γούστα μου, κάπως θα έπρεπε να υποβαθμιστεί το υπερβολικό της φόρμας που εμπεριέχεται μέσα στο θέμα σου.
Και ετούτη εδώ ως η φτωχότερη (μπορεί και να φταίει βέβαια το συγκριτικό με τις υπόλοιπες)
Ολες οι υπόλοιπες μαρέσουν πολύ και αν έπρεπε να ξεχωρίσω μία τότε με δυσκολία μάλλον θα διάλεγα ετούτη
![]()
Καλώς τον
Πολύ ενδιαφέρουσα η δουλειά σου, αυτού του είδους η φωτογραφία παρόλο που δεν προτιμώ να την κάνω έτσι ακριβώς, πάντα με έλκει ιδιαίτερα...
Από τις πρώτες, για μένα η πιο ενδιαφέρουσα είναι μακράν η τελευταία:
Σ'αυτή πράγματι, φόρμα και θέμα ισοροπούν στα μάτια μου, μεταφράζονται δε σε συναίσθημα κι ευαισθησία..
Μ'αρέσει έτσι όπως είναι, δεν θα άλλαζα τίποτα...
Στο δεύτερο σετ, συμφωνώ γενικότερα με τον Ανδρέα...
![]()
Γειά σου Σταύρο !!
Ωραία η δουλειά σου,μου αρέσει πολύ!
Σταύρο αυτές:
![]()
![]()
![]()
"... το σπουδαίο δεν είναι ν' αλλάξουμε τη ζωή μας, ονειροπολώντας μιαν άλλη πιο ενδιαφέρουσα, αλλά να κάνουμε να λαλήσει τούτη τη ζωή, όπως μας δόθηκε, την καθημερινή, την ταπεινή, την ανθρώπινη, όπου το καθετί που μπορούσε να γυρέψουμε πρέπει να υπάρχει. Σ΄αυτή τη δική μας ζωή, την αναφαίρετη και τη μοναδική (αφού κανένας άλλος δεν την έχει), που δίνει χυμό στα έργα μας και τα κάνει όμοια μ' εμάς, πρέπει να μάθουμε να βλέπουμε το θαύμα." Γ. Σεφέρης