Αγαπητέ Γιάννη, σου δίνω συγχαρητήρια γι'αυτή την φωτογραφία σου.
Αν για κάποιον λόγο έπρεπε να εικονογραφήσουμε την "συστολή" νομίζω οτι η φωτογραφία σου θα κάλυπτε απόλυτα τον όρο.
Είναι μιά ιδιαίτερα ευαίσθητη φωτογραφία και η παραγωγή της δεν είναι προϊόν μιάς τυχαίας κίνησης.
Προϋποθέτει σκέψη και απόθεμα πνευματικότητας.
Πάντως και άλλες από τις έως τώρα προβληθείσες φωτογραφίες σου αξίζουν πολλά εύσχημα.
Εύγε, Γιάννη!
Καλώς μας ήλθες Γιάννη θα συμφωνήσω με τους προλαλήσαντες. Πολύ καλό επίπεδο στις πιο πολλές. Μπράβο σου και καλή συνέχεια!!!
Θάνο και Μέμο, ...τι να πω..... με τιμούν πολύ τα σχόλιά σας! Σας ευχαριστώ πολύ και... ε ναι, σίγουρα χαίρομαι που εκτιμάτε έστω και κάποιες από τις δουλειές μου.
Η διαμονή μου στη Γαλλία (εδώ και 3 μήνες) ακόμη δεν έχω συνηδειτοποιήσει πως με καθοδηγεί, επηρεάζει φωτογραφικά. Σίγουρα αδιάφορο και στάσιμο δε με αφήνει..
κάποιες φωτογραφίες της τελευταίας βδομάδας:
![]()
![]()
![]()
..και μία χθεσινή:
αλήθεια, διακρίνετε κάποια εξέλιξη στις φωτογραφίες μου, και αν ναι, ποιά είναι αυτή; Ειλικρινά θα το εκτιμούσα πολύ αν με βοηθούσατε να δω την πορεία μου, με τα δικά σας μάτια...! Για να δει βλέπεται κάποιος τον εαυτό του, χρειάζεται καθρέφτη,..μα έλα που εκτός απ'το ότι δείχνει την πραγματικότητα αντίστροφα, μπορεί να είναι και παραμορφωτικός..μάλλον τα παραείπα..
Περιμένω σκέψεις σας
Παιγχνίδι στα σκοτεινά βλέπω... ή μάλλον δεν βλέπω και πολύ καλά.
Η πρώτη δεν το είχε ανάγκη καν τόσο σκοτάδι. Η γυναίκα με τον αστυνομικό είναι σε εξαιρετική στιγμή (μοναδικό γεγονός τα βλέματα και τα χαμόγελα!!!) δεν ξέρω αν έπρεπε να επικεντρωθείς περισσότερο εκεί... την θεωρώ αυτή την φωτογραφία την καλύτερη προσπάθεια σου μέσα σ' αυτές τις τελευταίες 4που ανέβασες.
Στη δεύτερη με εξιτάρει πολύ το πάνω κομμάτι της σκάλας που σε μένα μεταμορφώνεται σε ανθρώπινο πρόσωπο στραμμένο σε εικονικό παράθυρο!!! όμως όσο το μάτι προχωρά προς τα κάτω τα πράγματα αδυνατίζουν λόγω υποφωτισμού και είναι πολύ μεγάλο το κάτω κομμάτι που υπάρχει ασάφεια.
Στην τρίτη ο μεγάλος σκούρος όγκος δεξιά με εκβιάζει με την ανυπαρξία κάποιου άλλου στοιχείου ώστε να οδηγηθώ στην πόρτα ντε και καλά όπου κάποιος απλά βγαίνει έξω. Αν έγραφαν περισσότερα στοιχεία μέσα στο μαύρο έστω και με κάποια ασάφεια πάλι στην πόρτα θα είχα οδηγηθεί αλλά θα ήταν η φυσική κατάληξη, αφού το μάτι θα έιχε λίγο πλανηθεί στον χώρο, θα είχε πάρει κάποιες πρόσθετες πληροφορίες για το γεγονός ακόμα κι αν αυτές δεν ήταν ξεκάθαρες αλλά είχαν απλώς υπονοηθεί, έτσι ώστε να ενισχύσουν λίγο και τον λίγο αδύνατο ρόλο του πρωταγωνιστή.
Στην τέταρτη νομίζω υπάρχει η μεγαλύτερη υπερβολή κι από τις υπόλοιπες, του παιγχνιδιού με το σκοτάδι που προσπαθεί να μου κρύψει κάτι το οποίο υποτίθεται αν το ανακαλύψω θα είναι πολύ σημαντικό. Είναι;
Γιάννη από τις προηγούμενες που έχεις ανεβάσει αυτή εδώ
...βγάζει μάτια.
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Μιχάλης Λυμπεράκος : 03-06-2008 στις 16:08
Όλα όσα περιγράφουμε έγιναν, αλλά τίποτα δεν έγινε όπως τα περιγράφουμε.
Όλα όσα περιγράφουμε έγιναν, αλλά τίποτα δεν έγινε όπως τα περιγράφουμε.