Αυτή με το χρώμα μ΄αρέσει...Αλήθεια, τι φακό χρησιμοποίησες;
![]()
Αυτή με το χρώμα μ΄αρέσει...Αλήθεια, τι φακό χρησιμοποίησες;
![]()
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Ζήσης Καρδιανός (ziskar) : 21-01-2012 στις 13:20
A thousand voices crying in the wilderness, begging to be heard...but no one is listening because everyone is talking...
Ωραιότατα τα στιχάκια Ζήση...
Εγώ, κάνοντας την πλάκα μου, κατά βάθος ανασύρω από τη λήθη τον Smith, που μια φωτογραφία του ήταν το πρώτο ερέθισμα για ν' αρχίσω να φωτογραφίζω, και παράλληλα ανέφερα και το "διάβασμά μου" όπου βλέπω να ζωντανεύει μια πολύ όμορφη εποχή ('50s -'60s) και μάλιστα πού; Στη Νέα Υόρκη...
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη g.kapa : 22-01-2012 στις 21:53
"... το σπουδαίο δεν είναι ν' αλλάξουμε τη ζωή μας, ονειροπολώντας μιαν άλλη πιο ενδιαφέρουσα, αλλά να κάνουμε να λαλήσει τούτη τη ζωή, όπως μας δόθηκε, την καθημερινή, την ταπεινή, την ανθρώπινη, όπου το καθετί που μπορούσε να γυρέψουμε πρέπει να υπάρχει. Σ΄αυτή τη δική μας ζωή, την αναφαίρετη και τη μοναδική (αφού κανένας άλλος δεν την έχει), που δίνει χυμό στα έργα μας και τα κάνει όμοια μ' εμάς, πρέπει να μάθουμε να βλέπουμε το θαύμα." Γ. Σεφέρης
A thousand voices crying in the wilderness, begging to be heard...but no one is listening because everyone is talking...
δεν καταλαβα καλα..αυτα τα στιχακια ειναι δικα σου![]()
"... το σπουδαίο δεν είναι ν' αλλάξουμε τη ζωή μας, ονειροπολώντας μιαν άλλη πιο ενδιαφέρουσα, αλλά να κάνουμε να λαλήσει τούτη τη ζωή, όπως μας δόθηκε, την καθημερινή, την ταπεινή, την ανθρώπινη, όπου το καθετί που μπορούσε να γυρέψουμε πρέπει να υπάρχει. Σ΄αυτή τη δική μας ζωή, την αναφαίρετη και τη μοναδική (αφού κανένας άλλος δεν την έχει), που δίνει χυμό στα έργα μας και τα κάνει όμοια μ' εμάς, πρέπει να μάθουμε να βλέπουμε το θαύμα." Γ. Σεφέρης